Benim Gibi Ol
Çocuk olup ağaca tırmanır,
Düşerdim belki.
Ezilir çürürdü iki yanım.
Lakin yürek ezikliği değil ki,
Geçerdi yangınım.
Oysa hayat ağacından düşmek,
Birini sevmek ölesiye sevmek,
İşte ölmek buna denir.
Çocukken sevme oyunları kurardık,
Hayatı bir köşeye yığardık,
Beğenmez oyunu bozardık.
Paylaşırdık tekrar rolleri,
Bozar bozar bir daha yapardık,
Bitmiş o rüya uyandık.
Eğer bu bir oyun olsaydı,
Rolleri değiştirir,
Seni ben, beni sen yapardım.
O zaman anlardın belki,
Benim ne çektiğimi.
Sonra seyrederdim,
Senin pencerenden seni.
Kurardım empati,
Belki anlardım seni.
Ama olmuyor,
Hayat oyunu bozulmuyor.
O zaman derim ki,
Benim gibi ol da,
Sen de gör.
Şairi: Ahmet Ay
Tarih/Saat 18.08.2012 12:52